Er bestaan verschillende normen voor het opstellen van een brief. Naast de Belgische norm heb je bijvoorbeeld nog de Nederlandse norm, de Europese norm en de Amerikaanse norm (nieuwe stijl) , waarbij je alle briefonderdelen links uitlijnt.
Kennis van verschillende normen en conventies stelt je in staat om maatwerk te leveren dat past bij je bedrijf, bij de tijd, en bij je lezer. Bedrijven en organisaties gebruiken dan ook vaak hun eigen briefnormen. Die maken deel uit van een specifieke huisstijl, en meestal zijn ze ook vastgelegd in een handleiding. Dergelijke huisregels voor brieven zijn vaak niet meer dan varianten van een algemene norm. Ze wijken er met andere woorden maar in beperkte mate van af.
In de rechterkolom vind je dezelfde brief met twee keer een verschillende lay-out. De ene is opgesteld volgens de BIN-norm, de andere volgens een veelgebruikt model met twee verticale lijnen. Misschien nog belangrijker dan de keuze voor een welbepaalde norm of huisstijl, is dat je consequent de norm van je keuze hanteert.
Net als algemene normen veranderen ook briefnormen in de loop van de tijd. Twee belangrijke factoren daarbij zijn de toenemende informalisering, en de verwijdering van seksisme. Informalisering is bijvoorbeeld zichtbaar in de schrijfwijze van 'u'. Ook al zie je het soms nog in brieven, 'u' schrijf je al lang niet meer met een hoofdletter.
Een voorbeeld van de verwijdering van seksisme blijkt dan weer bij een algemene aanspreking. Veel bedrijven verkiezen daarvoor:
